Selammm
Uyku tutmadı ve işte buradayım! Ve her uykum kaçtığında olduğu gibi, yine bloga sardım. Belki düzenlenmesi gereken postlar vardır diye yazılara baka baka taa birkaç yıl öncekilere kadar indim.
Sonra acaba geçen yıl bu aylarda neler yazmışım diye yazdıklarıma baktım. Ve planlar, hayaller, motivasyonun adeta yerin dibine girdiği günler, ertelenenler, yapıldı diye sevinilen şeyler… Daha neler neler! Bu, biraz tozlanmış eşyaların arasında günlüğünü bulup okumak gibi.
En azından ben öyle hissettim.
Ve şu çok hoşuma gitti. İster bir yıl ister üç yıl öncesi olsun hepsinde ortak şey, ne yaşamış olursam olayım kendimi motive edecek bir şey hep bulabilmişim! Bulamadığım zamanlarda da tüm o isyanlarımı buraya yazıp sonunda ” Acaba ne yapsam düzelir”diye çıkış yolu aramışım. Umarım bu deli yaşama arsızlığı hep böyle devam eder😜
Yani bilmiyorum. Bir sürü problem de oluyor. Ailevi mevzular, parasal sıkıntılar, uzaklıklar, hastalıklar, okul, iş, gidenler, gelenler, alamadıklarım, kaybettiklerim… Yine de sebebini bilmiyorum ama nedense hayatımda artan ya da eksilenlerin sarsıntısı, bana sadece birşeylerin “rayına oturduğunu” hissettiriyor.
Belki de bazen böyle düşünmek en iyisi.
Belki gerçekten hayatımızdaki bazı şeyler rayına oturduğu için sarsılıyoruzdur ve raylar yerleşince geçecektir. ✨
Bu sebepsiz gönül rahatlığı denen şey ne kadar güzel !!!✨
🧡
