Severdim, hem de çok severdim saçlarımı.
Belime inen, güneşte ışıl ışıl, rüzgarla dost saçlarımı.
Hani der ya Cemal Süreya ” Her telinin içinde ayrı bir kalp çarpıyor. ”
Öyle, şiir gibi severdim işte.
Bu duyguyu siz de bilirsiniz.
En çok ta her bir telin kalbi, atmaktan vazgeçince,
bir ölüyü taşımaktansa kesip kurtulayım dediğiniz mutlaka olmuştur.
Gülmeyin sakın.
Ben saçlarını kesen tüm kadınların,
her makas vuruşunda kaç ağrı yere döktüğünü bilirim.
Bilirim, bir katilin kanlı ellerini bulanık suda yıkama telaşına kapıldığı gibi,
acısından hiç bir iz kalmasın diye, gözlerinin sürmesini, dudağının kırmızısını.
Ne güvenli duruşların ardında saklar cesedini, bilirim.
Keşke cahili olsaydım da koca dünyanın,
bu gerçek darlamasaydı şimdi içimi,
bir akşam tararken kısa saçlarımı.
